HALDUN TANER ALAADDİN'İN SİHİRLİ LAMBASI

Bu hafta sonu Haldun Taner'deydi Alaaddin'in Sihirli Lambası oyunu, değişik güzel kurgulanmış bir oyundu. Birkaç yerde kuklalar  kullanılmıştı ve gayet başarılıydı. Cin ise projeksiyon sistemi şeklinde izletildi ki bu da gayet başarılıydı. Kostümler güzel, diyaloglar sıkıcı değildi, fakat izleyiciler hiç oyuna dahil edilmedi, bunu bir eksiklik olarak görüyorum. Çocuk oyunlarındaki en önemli faktörlerden biri bu bence, çünkü çabuk sıkılabiliyorlar.

Oyunla ilgili değil ama ortam ve tiyatro kuralları ile ilgili birkaç şeyden bahsedeceğim, hemen arka sıramızda 1. sınıflardan bir sınıf toplu olarak oyunu izlemeye gelmişlerdi. Öğretmenleri onlara oyun başlamadan açıklamalarda bulundu ve kendi salonda kalmadı, çocuklar öğretmensiz izlediler oyunu maalesef. Bu yaş grubunun başında biri olmadan kalabalık bir şekilde oyunu izlemesi çeşitli sorunlara yol açıyor. İlk perde bitince bu bahsini ettiğim çocuklar sahneye fırladılar ve dekoru incelemeye,yoklamaya başladılar(dekorlardan biri pek tabii üstlerine düşebilir, ciddi yaralanmalar olabilirdi), kulise girmeye çalıştılar ve en son iki görevli tarafından hepsi sahneden indirildi, görevliler muhatap aradılar,maalesef bulamadılar. ikinci perdenin başlamasıyla iş daha da kötüleşti. Çocuklar koltuklara tırmanıp,yüksek sesle konuşmaya başladılar, birkaç kez arkamı dönüp ikaz ettim, hatta bir ara o kadar çok ileri gittiler ki Ege arkasına dönüp susma işareti yaptı:))) Son olarak içlerinden bir çocuk "Gerizekalı Alaaddin"deyince eşim dönüp tekrar ikaz etti ve çocuklar nihayet sessizce oyunu sonuna kadar izlediler.
Bunu niye anlatıyorum, çocuklarımıza bir şey izlemeyi, o şeye saygı duymayı öğretemiyoruz maalesef. Hiç tanımadığı birine, üstelik ona eğlenme hizmeti sunan bir kişiye yüksek sesle "gerizekalı" demeyi kabullenemiyorum, çocuk işte deyip geçiştiremiyorum ben. Şurdan öğrenmiş, böyle yetişmiş gibi aile psikolojisi analizi yapacak değilim, ama 7 yaşında bir çocuğun artık toplumda nasıl davranacağını bilmesi gerekiyor, tiyatro kurallarını, başkalarına saygıyı özümsemesi, içselleştirmesi gerekiyor diye düşünüyorum, elbette bu bahsini ettiğim olayda öğretmenin hata payı var. Ama en büyük hata onları dünyada ondan başkası yokmuş gibi yetiştiren bizlerde. Bunu düzeltmek de daha çok sohbet, daha çok iletişimle oluyor bu da kanımca...