Önceki yazılarımda Ege'nin tiyatro aşkından bahsetmiştim sanırım, her hafta tiyatroya gidiyoruz tabii. Özel tiyatro il başladığımız yolculuğumuz şehir tiyatrolarıyla devam ediyor, bu şehir tiyatrolarındaki 4. oyunumuz. Adı; Palyaço Prens. Bir cadının kötü dileğinden ötürü yüzüne bakan herkesin katılarak güldüğü zavallı bir prensi anlatıyor oyun ve aynı kaderi paylaşan yüzü gülmeyen mutsuz prensesle kesişiyor yolları, oyunumuz böyle başlıyor.
Kostümler güzel, bazı sahneleri çok beğendim, özellikle prens ve prensesin beşikteki bebek halleri çok iyi kurgulanmış. Mutsuz Prensesi Ayşecan Tatari oynuyor, Çocuklar Duymasın dizisinin küçük Duygu'su. Oyunculuğunu başarılı buldum. Müzikler oyuna çok iyi yedirilmiş, yalnız çocuklar oyuna nadir dahil edildi, ama oyun içinde ilgi çekici öğeler fazlacaydı, sanırım bundan ötürü, pek de üzerinden durulacak bir konu değil.
Genel olarak oyun güzeldi, eğlenceliydi, Ege çok keyif aldı ve oyunu soluksuz izledi. Çok iyi bir tiyatro izleyicisi, gurur duymamak elde değil. Ben de iyi sayılan bir tiyatro izleyicisiyim, her ay eşimle düzenli oyunlara gitmeye çalışırız, gideceğimiz oyunları titizlikle seçeriz, salonda oyun başlamadan önce tüm kurallara harfiyen uyarız bunda garip bir şey yok, yetişkiniz sonuçta, ama 4 yaşımdaki oğlumdan bunları görmek açıkçası beni çok mutlu ediyor, sanata, sanatçıya değer veren bir neslin büyümesini izlemek keyifli gerçekten. Bu arada 2 yaşında başladık tiyatroya, 2 yaşına basar basmaz götürün tiyatroya, izlemez,durmaz diye dert etmeyin, sadece evde televizyon az izletin, o zaman nasıl tiyatro izliyor, nasıl konsantresi iyi hale geliyor görün. Ege'nin iyi bir izleyici olmasını buna bağlıyorum, az tv çok tiyatro olsun sloganımız. Çocuk oyunları mantar gibi çoğalsın, yaşasın tiyatro,yaşasın sanata değer veren güzel nesil, iyi dileklerimle